Latarnia morska
Latarnia morska w znaczeniu nawigacji terrestrycznej to istotny znak nawigacyjny (stawa lub latarniowiec), o unikatowej konstrukcji, malowany w sposób ułatwiający dzienną identyfikację np. kolorowe pasy – łatwy do rozróżnienia i identyfikacji, opisany w publikacjach nautycznych, wyposażony w ś wiatło nawigacyjne o niepowtarzalnej[1] charakterystyce, oznaczające się większym zasięgiem niż inne światła nawigacyjne, widoczne z morza. Latarnie morskie należą do pierwszych znaków nawigacyjnych na brzegu, zaoczonych[2] przez wachtę nawigacyjną statku podchodzącego z otwartego morza pod brzeg w nocy[3]. Latarnie morskie służą do oznakowania niebezpieczeństw nawigacyjnych (mielizny, rafy – często stosując światła sektorow e – sektory oznaczają niebezpieczeństwo[4]) lub niebezpiecznych nawigacyjnie zmian linii brzegowej[5] lub oznaczają wejścia do portów morskich.
Czynnikiem, który decyduje, czy dany znak nawigacyjny jest latarnią, czy tylko stawą ze znakiem świetlnym, jest jego oznaczenie jako latarnia morska – skrót Lt. (ang. lighthouse) lub latarniowiec (ang. lightship) w brytyjskich pomocach nautycznych: mapach morskich (ang. sea charts) , spisach świateł (ang. list of lights and fog signals) i locjach (locja morska – ang. sailing directions (pilot)), wydawanych przez Biuro Hydrograficzne Admiralicji Brytyjskiej. Wpis taki jest dokonywany na podstawie materiałów dostarczonych przez instytu ję danego kraju, zajmująca się hydrografią (w Polsce Biuro Hydrograficzne Marynarki Wojennej). Biuro Hydrograficzne Admiralicji Brytyjskiej nadaje własny numer latarni (na Bałtyku zaczyna się od litery C). Mapy morskie – (mapy morskie brzegowe), zawierają rysunek latarni morskiej na marginesie lub na lądzie, w celu łatwej identyfikacji w dzień, w spisach świateł latarnia morska jest wyróżniona tłustym drukiem, w locjach oprócz opisu zamieszczono jej rysunek lub fotografi ę widoku od strony morza, tak jak, wygląda to z mostka nawigacyjnego lub pokładu statku podchodzącego pod brzeg. Latarnie morskie są dozorowane – tzn. obsługiwane przez personel – latarnika, usuwającego awarię, dbającego o usuwanie oblodzenia czy zaparowania szyb laterny i niedozorowane (ang. unwatch), opisane odpowiednio w publikacjach nautycznych